ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: Ανακοίνωση για τις διαθεσιμότητες-απολύσεις

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συναδέλφισσες & Συνάδελφοι

        Οι μνημονιακές κυβερνητικές πολιτικές τρία και πλέον χρόνια τώρα έχουν ιδρύσει ένα καθεστώς τρομοκρατίας. Έχουν σωρεύσει τραγικά αδιέξοδα, απίστευτη δυστυχία και απόγνωση στον εργαζόμενο, στο συνταξιούχο, στον άνεργο, στους νέους. Τα ανθρώπινα δράματα και η προϊούσα γενικευμένη κοινωνική κατάρρευση εξαιτίας της σκληρής και απάνθρωπης αντιλαϊκής πολιτικής λιτότητας, δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο σε καμιά χώρα της Ε.Ε.

        Μετά τα αλλεπάλληλα πλήγματα που δέχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια οι εργαζόμενοι και η κοινωνία γενικότερα, τώρα, στην ύστερη φάση υλοποίησης των υποχρεώσεων που ανέλαβαν με τις μέχρι τώρα δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια, ήρθε η ώρα της τελικής εξόντωσης. Νέες μειώσεις σε κατώτατους μισθούς και συντάξεις, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον Ιδιωτικό τομέα, απολύσεις στο δημόσιο και άλλα ακραία και πρωτόγνωρα αντιλαϊκά μέτρα, ώστε να επιτευχθεί η εσωτερική υποτίμηση και να ολοκληρωθεί το καταστροφικό τους έργο.   
         Συνάδελφοι, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι στα πλαίσια νέας δανειακής σύμβασης και του νέου μνημονίου, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στον τύπο, η απειλή των απολύσεων θα είναι διαρκής τουλάχιστον έως ότου οι εργαζόμενοι στο δημόσιο φτάσουν να αριθμούν περί τους 450000 από τους 600000 που υπηρετούν ήδη. Αυτό προκύπτει και από σχετική δήλωση που έχει κάνει πρόσφατα ο ένας εκ των τριών δημίων της Τρόικα, ο Ματίας Μορς. Είναι πλέον ξεκάθαρο και για τον πιο εφησυχασμένο συνάδελφο ότι, η δαμόκλειος σπάθη επικρέμεται πάνω από τα κεφάλια όλων μας. Επαληθεύτηκε στο έπακρο η επίμονη κατά καιρούς επισήμανση μας ότι κανένας δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο. Όλη αυτή η πολιτική εξόντωσης των δημοσίων υπαλλήλων συνοδεύεται πάντα από μια εκστρατεία στοχοποίησης και κατασυκοφάντησης μας, προκειμένου να τύχει της αποδοχής μια μεγάλης μερίδας της ελληνικής κοινωνίας και να περάσει πιο εύκολα. Σε μας χρεώνουν τις χρόνιες στρεβλώσεις και παθογένειες του δημόσιου τομέα, οι οποίες βέβαια είναι υπαρκτές και πρέπει άμεσα να θεραπευτούν. Ποτέ δεν είπαμε ότι δεν πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα στο δημόσιο. Όμως αυτές κατά μείζονα λόγο οφείλονται στις παρωχημένες διοικητικές δομές, στο πελατειακό κράτος της αναξιοκρατίας, στην έλλειψη ορθής κατανομής προσωπικού με μεταφορά εργαζομένων σε υπηρεσίες όπου τα κενά και οι ανάγκες είναι πραγματικές.

        Η κυβέρνηση στα πλαίσια των μνημονιακών της δεσμεύσεων και υποταγμένη πάντα στα κελεύσματα των Τροικανών, επισπεύδει τις διαδικασίες ώστε να τεθούν σε αυτή τη φάση σε διαθεσιμότητα – απόλυση 12500 υπάλληλοι του δημοσίου και μεταξύ αυτών 1500-2000 περίπου από το Υπουργείο Παιδείας και τους εποπτευόμενους από αυτό φορείς (ΑΕΙ, ΤΕΙ, κ.λ.π.). Είναι γνωστό σε όλους μας ότι, η κυβέρνηση με πολιτική της απόφαση, κινείται με ταχύτατους ρυθμούς και προωθεί τη βάρβαρη πολιτική των απολύσεων, εξειδικεύοντας τις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν (ανακοίνωση Υπουργικής απόφασης πριν από λίγες ημέρες) ώστε μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου - και όχι μέχρι τις 15 Οκτωβρίου όπως αρχικά είχε εξαγγελθεί - να έχει ολοκληρωθεί αυτή η φάση του προγράμματος της διαθεσιμότητας που έχει προαναγγελθεί. Πέραν όλων των άλλων είναι ομολογημένο πλέον ότι η κινητικότητα για την οποία γίνεται λόγος δεν θα έχει το χαρακτήρα που είχε αυτή με τον ν.4093/2012 μέσω της οποίας οι συνάδελφοι μας μετακινήθηκαν σε άλλες υπηρεσίες. Πολλοί πλέον κινδυνεύουμε άμεσα να χάσουμε τη δουλειά μας και αυτό πρέπει να το αποτρέψουμε πάση θυσία.

         Αναφερόμενοι στα καθ’ ημάς, γεννά εύλογες απορίες το γεγονός ότι οι κυβερνώντες προδικάζουν ότι μέσα από την εντελώς προσχηματική αξιολόγηση των δομών των ιδρυμάτων που θα γίνει μέχρι τα μέσα Σεπτέμβρη!!! θα υπάρξει πλεονάζον προσωπικό, ενώ τα ιδρύματα όλο αυτό το διάστημα δεν έχουν νέους οργανισμούς και εσωτερικούς κανονισμούς λειτουργίας όπως ορίζει ο Ν. 4009/2011. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι πολλά ιδρύματα για να καλύψουν κενές θέσεις τους αναθέτουν σε υπαλλήλους και στελέχη τους παράλληλα καθήκοντα και σε άλλα τμήματα και υπηρεσιακές μονάδες.  Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα ιδρύματα που αντιμετωπίζουν ήδη σοβαρά λειτουργικά προβλήματα στο διοικητικό τους μηχανισμό λόγω έλλειψης προσωπικού, (εφεδρεία, συνταξιοδοτήσεις, πρώτο κύμα διαθεσιμότητας), θα περιέλθουν κυριολεκτικά σε πλήρη αδυναμία λειτουργίας με την επικείμενη αφαίμαξη λόγω νέας διαθεσιμότητας. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστήμιων και η εκχώρηση μεγάλων τμημάτων της λειτουργίας τους σε ιδιωτικά συμφέροντα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ανατίθεται σε ιδιωτικές εταιρείες η διαχείριση των Οικονομικών σε κάποια ιδρύματα.  

        Η Ομοσπονδία μας συναισθανόμενη την ευθύνη της και αφουγκραζόμενη την δικαιολογημένη ανησυχία των συναδέλφων, σε μια προσπάθεια άμεσης αντίδρασης απέναντι στις ραγδαίες εξελίξεις, συγκάλεσε δυο συσκέψεις την περασμένη εβδομάδα σε νότια και βόρεια Ελλάδα με τη συμμετοχή των εκλεγμένων μελών των Δ.Σ. των Πρωτοβάθμιων Συλλόγων. Σ’ αυτές έγινε μια ουσιαστική συζήτηση, αναπτύχθηκε έντονος προβληματισμός και κατατέθηκαν προτάσεις για την καλύτερη δυνατή οργάνωση του αγώνα μας, ώστε να αποτρέψουμε από κοινού με άλλα συνδικάτα και τις τριτοβάθμιες οργανώσεις, την υλοποίηση του μέτρου της διαθεσιμότητας που απειλεί άμεσα το δικαίωμα μας στην εργασία, το δικαίωμα μας στη ζωή, την αξιοπρέπεια μας. Σε αυτή τη μάχη συνάδελφοι που θα είναι η πιο κρίσιμη από όσες έχουμε δώσει μέχρι τώρα, δεν χωρούν κοντόθωρες λογικές του τύπου, αφορά άλλες κατηγορίες και κλάδους και όχι το δικό μου. Πέρα από αθροίσεις μορίων και από προσωποκεντρικές διαθέσεις θα πρέπει να ριχτούμε όλοι στον αγώνα. Κανένας δεν πρέπει να θεωρεί εαυτόν εκτός του βεληνεκούς των μέτρων. Τίποτε απολύτως δεν είναι αποσαφηνισμένο από όσα έχουν δει μέχρι τώρα το φως της δημοσιότητας. Σε διαθεσιμότητα ενδεχομένως θα βρεθούν εργαζόμενοι από όλες τις κατηγορίες. Αν δεν δώσουμε τον αγώνα όλοι μαζί, όλοι θα είμαστε χαμένοι.

        Μέσα από τις προαναφερθείσες συσκέψεις έχουν καταγραφεί και έχουν γίνει αποδεκτές κάποιες πρωτοβουλίες και αγωνιστικές κινήσεις στις οποίες θα αναφερθούμε εν τάχει.   

       Πρώτα απ’ όλα καλούνται όλοι οι Πρωτοβάθμιοι Σύλλογοι από τις 20 Αυγούστου και ύστερα να συγκαλέσουν Γενικές Συνελεύσεις προκειμένου να γίνει η αναγκαία ενημέρωση και οι ανάλογες ζυμώσεις ώστε να πάρουν αποφάσεις σε αγωνιστική κατεύθυνση. Η δυναμική που θα αναπτυχθεί μέσα από αυτές θα διαμορφώσει καλύτερες συνθήκες για τον αγώνα μας. Η δύναμη των συλλόγων - και η αλληλεγγύη μεταξύ τους για να μαθαίνουμε και από τα λάθη μας – είναι η μόνη μας ελπίδα. Επίσης οι σύλλογοι πρέπει να παρέμβουν στις διοικήσεις των ιδρυμάτων και να ζητήσουν να σταθούν έμπρακτα αρωγοί στον αγώνα μας. Σε κάθε περίπτωση όμως πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο αγώνας αυτός είναι στα χέρια μας και δεν εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε αυτές.

        Ο αγώνας αυτός εξ αντικειμένου θα έχει διάφορες μορφές και θα εμπλουτίζεται συν τω χρόνω. Ένας από τους σαφείς προσανατολισμούς που έχουμε είναι η ανάπτυξη μιας συνεργατικής αγωνιστικής σχέσης με φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας, φοιτητικούς συλλόγους, συνδικάτα, ομοσπονδίες και ΑΔΕΔΥ, ώστε να αναπτυχθεί ένα πλατύ μαχητικό μέτωπο κινητοποιήσεων από την αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς. Ήρθε η ώρα να αποδείξουμε ότι χωρίς τον διοικητικό πυλώνα είναι εντελώς  αδύνατη η λειτουργία των ιδρυμάτων από φέτος.

       Σχεδιάζουμε επίσης παρέμβαση στην επικείμενη Σύνοδο των Πρυτάνεων στην Κέρκυρα  στις 29 Αυγούστου, με σκοπό την ενημέρωση και την στιβαρή συμπαράταξη των διοικήσεων των ιδρυμάτων στον αγώνα μας. Η παρέμβαση της Ομοσπονδίας θα πλαισιωθεί με την παρουσία αρκετών συναδέλφων μας από κοντινά ιδρύματα οι οποίοι θα παραστούν στη Σύνοδο μετακινούμενοι με λεωφορεία.

        Ο αγώνας μας κατά το επόμενο διάστημα έχει ως σημαντικό σταθμό το μεγάλο παλλαϊκό συλλαλητήριο που οργανώνεται από συνδικάτα και φορείς στα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης για να διατρανώσουμε την αντίθεση μας στην ταξική κυβερνητική πολιτική που περιθωριοποιεί μεγάλα στρώματα του πληθυσμού (1.500.000 άνεργοι), που λεηλατεί εισοδήματα, που κατακρεουργεί ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τη στιγμή που μεγάλα οικονομικά συμφέροντα ασυδοτούν, φοροδιαφεύγουν και προστατεύονται (λίστα Λαγκαρντ). Οι οργανωτικές δράσεις και άλλα θέματα που αφορούν τις μορφές που θα πάρει ο αγώνας μας θα αναλυθούν και θα συζητηθούν ύστερα από εισηγήσεις που θα γίνουν στις γενικές συνελεύσεις αλλά και από άλλες ανακοινώσεις που θα γίνουν στη συνέχεια.   

       Συνάδελφοι η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Πέρα από τις όποιες αναλύσεις  και περιγράμματα που κάνει ο καθένας, ένα πράγμα πρέπει να σκεφθεί και να αποτελεί συνείδηση και γνώμονα για την στάση του. Όσο και αν υπάρχει μια κρίση εμπιστοσύνης για κάποιες συνδικαλιστικές ηγεσίες, τον αγώνα θα τον δώσει για τον ίδιο του τον εαυτό και για τους συναδέλφους του. Ο αγώνας αυτός είναι απόδοση τιμής στη ζωή τη δική του και σε αυτήν των παιδιών του.

      Από τα τέλη Αυγούστου και στο εξής, πρέπει να δώσουμε έναν αγώνα ζωής όλοι μαζί, να απλώσουμε το χέρι στο συνάδελφο μας, να νοιώσουμε αλληλέγγυοι. Αυτή είναι η δύναμη μας. Η ΕΝΟΤΗΤΑ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ Η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΑΣ.

     Αυτή η πολιτική πρέπει να ανακοπεί, αυτή η κυβέρνηση πρέπει να ανατραπεί. Σε θέση μάχης όλοι οι διοικητικοί υπάλληλοι όλων των ΑΕΙ και ΤΕΙ από τα τέλη Αυγούστου.