ΕΛΜΕ Α' ΚΥΚΛΑΔΩΝ: Σχετικά με την εγκύκλιο για την ΑΕΕ

«Σχετικά με την εγκύκλιο για την ΑΕΕ»

 

Την ήττα, το φόβο και τον πανικό του ομολογεί το Υπουργείο Παιδείας με τη νέα εγκύκλιο υπ. αριθμ. 44375/Γ1/24-3-2014, μέσω της οποίας προσπαθεί να υποχρεώσει το διευθυντή της σχολικής μονάδας μέχρι τις 4/4/2014, να ορίσει ο ίδιος τη σύνθεση, τον αριθμό και τις συγκεκριμένες αρμοδιότητες των ομάδων εργασίας. Βρισκόμενο αντιμέτωπο με τη μαζική άρνηση των εκπαιδευτικών να εφαρμόσουν την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας το Υπουργείο Παιδείας οδηγείται σε αυτό που ξέρει καλά να κάνει, στον αυταρχισμό και στην προσπάθεια τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών. Εφαρμόζει μια έμμεση μορφή πολιτικής επιστράτευσης, δεύτερη φορά στον ίδιο χρόνο, για να περάσει τα αντιδραστικά του σχέδια που οδηγούν στη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και στις απολύσεις.

      

Ταυτόχρονα ακυρώνεται με μιας όλο το «επιστημονικό» έργο της επιτροπής για την αυτοαξιολόγηση και το θεωρητικό μέρος αυτής. Οι εκθέσεις του ΙΕΠ που μιλούσαν «για αξιολόγηση από τα κάτω προς τα πάνω», για «συνεργατικές πρακτικές των συλλόγων» και για σχολικές μονάδες που λειτουργούν ως «οργανισμοί μάθησης» ηχούν σαν κακόγουστη φάρσα. Περιμένουμε (?) την επιστημονική επιτροπή που θεωρεί ότι βασική προϋπόθεση για την επιτυχία της ΑΕΕ είναι η αυθόρμητη και εθελούσια συμμετοχή των εκπαιδευτικών, να τοποθετηθεί μετά την εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας.

 

Αυτό όμως που επιβεβαιώνεται περίτρανα είναι ότι η αξιολόγηση είναι μηχανισμός ελέγχου και χειραγώγησης του εκπαιδευτικού από την κεντρική διοίκηση, προώθησης του νέου σχολείου της αγοράς και παραγωγής του νέου φθηνού εργατικού δυναμικού.

 

Οι Σχολικοί Σύμβουλοι που προωθούν την αξιολόγηση, παίρνουν μέρος στα σεμινάρια της εφαρμογής της (μπαίνοντας κρυφά από λαγούμια και γκαραζόπορτες στο Υπουργείο, ή πηγαίνοντας εκεί πολλές ώρες νωρίτερα για να μην συναντηθούν με τους απολυμένους εκπαιδευτικούς) και τρομοκρατούν τους συναδέλφους με υποτιθέμενες κυρώσεις, δρουν ενάντια στους εκπαιδευτικούς και στο δημόσιο σχολείο. Να γνωρίζουν όμως καλά ότι το εκπαιδευτικό κίνημα δεν θα ξεχάσει το ρόλο που παίζει ο καθένας σε αυτόν τον πόλεμο.

Καλούμε:

• Τους Συλλόγους Διδασκόντων να επιβεβαιώσουν την απόφασή τους για τη μη συγκρότηση ομάδων εργασίας.
• Τους συναδέλφους Διευθυντές των σχολείων να πάρουν θέση. Είναι ώρα να συνταχθούν με τους Συλλόγους και τα σωματεία μας και όχι να υπηρετήσουν την αντιεκπαιδευτική πολιτική.
• Την ΟΛΜΕ να συγκαλέσει άμεσα Γενικές Συνελεύσεις στην προοπτική της μαζικής ανυπακοής.
  

Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι.
Θέλει αρετήν και τόλμην
              η ελευθερία.