«Είμαστε εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί,
εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε.
Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο»
Τάσος Λειβαδίτης
χτυπάνε την καρδιά
της εκμετάλλευσης και της ιδιοκτησίας
Με την
ανεργία να σκαρφαλώνει στο 30%, το εργατικό
εισόδημα να μηδενίζεται, χορτάτοι μόνο
από λόγια, υποσχέσεις και φοροληστεία,
απλήρωτοι από τον Μάιο του 2011 και σε
επίσχεση εργασίας, με το εργοστάσιο
εγκαταλελειμμένο από την εργοδοσία, οι
εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής
με απόφαση της γενικής συνέλευσης του
σωματείου αποφάσισαν να μην αφεθούν
στην σίγουρη και μακροχρόνια ανεργία
αλλά να αγωνιστούν να πάρουν το εργοστάσιο
στα χέρια τους και να το λειτουργήσουν
οι ίδιοι.
Με επίσημη πρότασή τους από τον Οκτώβριο του 2011 διεκδικούσαν να δημιουργήσουν έναν εργατικό συνεταιρισμό κάτω από τον πλήρη έλεγχο τους, απαιτώντας μάλιστα νομική κατοχύρωση τόσο για το δικό τους εγχείρημα, όσο και για όλα τα άλλα που θα ακολουθήσουν. Ταυτόχρονα διεκδικούσαν να τους δοθούν τα χρήματα που απαιτούνται για να βάλουν μπρος το εργοστάσιο, χρήματα που άλλωστε τους ανήκουν, καθώς είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας. Το σχέδιο που καταρτίστηκε, συνάντησε αρχικά την παγερή αδιαφορία του κράτους και των διάφορων συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών. Όμως έγινε δεκτό με μεγάλο ενθουσιασμό από τον κόσμο του κινήματος, ο οποίος μέσω της δημιουργίας της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στην Θεσσαλονίκη -και στην συνέχεια με πρωτοβουλίες σε πολλές πόλεις της χώρας- εδώ και 6 τουλάχιστον μήνες αγωνίζεται να μεταφέρει το μήνυμα της ΒιοΜε σε όλη την κοινωνία.
Με επίσημη πρότασή τους από τον Οκτώβριο του 2011 διεκδικούσαν να δημιουργήσουν έναν εργατικό συνεταιρισμό κάτω από τον πλήρη έλεγχο τους, απαιτώντας μάλιστα νομική κατοχύρωση τόσο για το δικό τους εγχείρημα, όσο και για όλα τα άλλα που θα ακολουθήσουν. Ταυτόχρονα διεκδικούσαν να τους δοθούν τα χρήματα που απαιτούνται για να βάλουν μπρος το εργοστάσιο, χρήματα που άλλωστε τους ανήκουν, καθώς είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας. Το σχέδιο που καταρτίστηκε, συνάντησε αρχικά την παγερή αδιαφορία του κράτους και των διάφορων συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών. Όμως έγινε δεκτό με μεγάλο ενθουσιασμό από τον κόσμο του κινήματος, ο οποίος μέσω της δημιουργίας της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στην Θεσσαλονίκη -και στην συνέχεια με πρωτοβουλίες σε πολλές πόλεις της χώρας- εδώ και 6 τουλάχιστον μήνες αγωνίζεται να μεταφέρει το μήνυμα της ΒιοΜε σε όλη την κοινωνία.
Τώρα
ήρθε η ώρα της ΒιοΜε!
Οι
εργάτες δεν μπορούν άλλο να περιμένουν
πότε το χρεοκοπημένο κράτος θα κάνει
πράξη τις άκοπες εκφράσεις ενδιαφέροντος
και συμπαράστασης (ακόμα και τα 1000 ευρώ
έκτακτης ενίσχυσης που τους υποσχέθηκε το Υπουργείο Εργασίας
κόλλησαν στην υπογραφή του... Στουρνάρα!).
Ήρθε η ώρα να ξαναλειτουργήσει η
Βιομηχανική Μεταλλευτική -όπως και κάθε
άλλο εργοστάσιο που έκλεισε, πτώχευσε
ή απολύει- αλλά στα χέρια των εργατών
της, και όχι στα χέρια των παλιών ή και
νέων αφεντικών. Ο αγώνας δεν πρέπει να
παραμείνει στην ΒιοΜε, για να γενικευτεί
και να νικήσει πρέπει να εξαπλωθεί σε
όλα τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις
που κλείνουν, γιατί μόνο με ένα δίκτυο
κατειλημμένων και αυτοδιαχειριζόμενων
εργοστασίων θα μπορέσει και η ίδια η
ΒιοΜε να επιβιώσει και να γίνει ο
πρωτεργάτης μιας άλλης οργάνωσης της
παραγωγής και της οικονομίας, χωρίς
εκμετάλλευση, χωρίς ανισότητες και
ιεραρχίες.
Όταν
τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το
άλλο, οι άνεργοι πλησιάζουν τα 2 εκατομμύρια
και οι συντριπτική πλειοψηφία της
κοινωνίας καταδικάζεται σε φτώχεια και
εξαθλίωση από την τρισυπόστατη κυβέρνηση
της Τρόικας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, όπως και από
τις προηγηθείσες κυβερνήσεις, το αίτημα
να περάσουν τα εργοστάσια στους εργάτες
είναι η αναγκαία απάντηση στην καταστροφή
που βιώνουμε κάθε μέρα, η μοναδική
απάντηση στην ανεργία·
και για αυτό ο αγώνας της ΒιοΜε είναι και δικός μας αγώνας.
Καλούμε
όλους τους ανέργους κι εργαζομένους·
όλους όσους έχουν βιώσει την κρίση στο
πετσί τους, να σταθούν δίπλα στους
εργάτες της ΒιοΜε και να τους στηρίξουν
τώρα που θα αρχίσουν να κάνουν πράξη
ότι εμείς οι εργάτες μπορούμε χωρίς
αφεντικά! Να συμμετέχουν σε ένα αντίστροφο πανελλαδικό Καραβάνι Αγώνα
και Αλληλεγγύης με κατάληξη σε ένα τριήμερο αγώνα στη Θεσσαλονίκη. Να
συμμετέχουν στον αγώνα
και να οργανώσουν την μάχη, στους χώρους
που βρίσκονται, με αμεσοδημοκρατικές
συνελευσιακές διαδικασίες, χωρίς
γραφειοκράτες για να ανατρέψουμε με Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας
όλους αυτούς που μας καταστρέφουν την ζωή! Για να περάσουν τα
εργοστάσια και όλη η παραγωγή στα χέρια
των εργατών και να οργανώσουμε την
οικονομία και την κοινωνία που θέλουμε,
μια κοινωνία χωρίς αφεντικά!
Ήρθε
η ώρα της Βιο.Με. Πάμε για δουλειά!
Ανοίγουμε
το δρόμο για εργατική αυτοδιαχείριση
παντού!
Ανοίγουμε
το δρόμο για μια κοινωνία χωρίς αφεντικά!
- Κυριακή 10/2,18:00 Πανελλαδική συνέλευση των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης στο cine Αλέξανδρος.
- Δευτέρα 11/2,17:00 Πορεία, Καμάρα20:00 Συναυλία στο Ιβανώφειο με τους:Θ.Παπακωνσταντίνου, Γ.Χαρούλη, Χαΐνηδες.
- Τρίτη 12/2Όλοι στο εργοστάσιο!Συγκεντρώσεις: 11.00 Καμάρα, 12.00 ΙΚΕΑ.
Ανοιχτή
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης
και στήριξης του αγώνα
των εργαζομένων της Βιομηχανικής
Μεταλλευτικής
Ιανουάριος 2013
ΠΗΓΗ: Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, biom-metal.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου