Αποφάσεις Β Τακτικής Συνέλευσης του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σύρου-Τήνου-Μυκόνου

 Α. Απόφαση για το πρόγραμμα δράσης του κλάδου

Η ολομέτωπη αντεργατική επίθεση του συνασπισμού εξουσίας, της  ΕΕ και ΔΝΤ, έχει ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι στη χώρα μας να βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή αντιλαϊκή  λεηλασία σε όλο το φάσμα των εργασιακών και κοινωνικών τους δικαιωμάτων. Για να ξεπεράσει την καπιταλιστική κρίση, το κεφάλαιο χρησιμοποιεί την έκρηξη του δημόσιου χρέους, τα δημόσια ελλείμματα, ακόμη και την απειλή της κατάρρευσης ολόκληρων κρατών, προκειμένου να επιφέρει μιας στρατηγικής σημασίας απάντηση, στη βάση των άμεσων και μακροπρόθεσμων συμφερόντων του.

Σε αυτή την κατεύθυνση, η προηγούμενη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ με επικεφαλής τον άνθρωπο  των τραπεζών Παπαδήμο σε πλήρη συμφωνία και συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ. αποφάσισαν την επιβολή στη χώρα ενός αντεργατικού πραξικοπήματος με την ψήφιση και εφαρμογή του Μνημονίου 2 και της Δανειακής Σύμβασης, με την προώθηση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Την ίδια περίοδο σε αυτό το τοπίο και με την πολιτική ρευστότητα να κυριαρχεί, η πολιτική του μνημονίου και οι «υποχρεώσεις» από την δανειακή σύμβαση προχωρούν και η εξαθλίωση συνεχίζεται, με προοπτική την απόλυση χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων.

Σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο, το Υπουργείο Παιδείας, εξαπέλυσε  καταιγισμό νόμων με στόχο να δημιουργηθεί ένα εντελώς νέο θεσμικό πλαίσιο νεοφιλελευθερισμού σε όλα τα επίπεδα στην εκπαίδευση. Το υπουργείο Παιδείας πιστό, τόσο με την πρώην υπουργό όσο και με τον νυν, υλοποιεί  κατά γράμμα την πολιτική της κοινωνικής εξαθλίωσης και της περιθωριοποίησης της εργαζόμενης πλειοψηφίας.  Το πλαίσιο «διαλόγου» που έθεσε ο υπουργός παιδείας Μπαμπινιώτης για την αξιολόγηση κινείται στο ήδη υπάρχον νομικό καθεστώς (2525/97, 2986/02, 3848/10, 4024/11). Ένα νομικό πλαίσιο που θα προσφέρει την απαραίτητη βάση για να οικοδομηθεί το «νέο» σχολείο με ταμπέλα δημόσιου και όρους λειτουργίας ιδιωτικού, σχολείο της αγοράς, φθηνό, αυταρχικό, εξοντωτικό και ελιτίστικο, σχολείο όχι γνώσεων και παιδείας, αλλά λειτουργικών δεξιοτήτων, σχολείο όπου θα βασιλεύει το πνεύμα του ανταγωνισμού, της ταξικής διαφοροποίησης και του επιχειρείν.

Η εισβολή, ωστόσο, του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο, οι μαζικές συγκεντρώσεις στις πλατείες και οι λαϊκές συνελεύσεις, οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, η μαζικότητα και η αποφασιστικότητα των διαδηλωτών απέναντι στην κρατική καταστολή, ανοίγουν νέους αγωνιστικούς δρόμους, δημιουργούν νέα δεδομένα και προκαλούν ρωγμές και τριγμούς στο πολιτικό σκηνικό. Oι εκλογές στις 6/5 κατέγραψαν με ηχηρό, αλλά και αντιφατικό τρόπο, την καταδίκη των πολιτικών της κοινωνικής λεηλασίας που εφάρμοσαν τα κόμματα της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου (Ν.Δ-ΠΑ.ΣΟ.Κ-ΛΑΟΣ). Το εκλογικό αποτέλεσμα απονομιμοποιεί το σύνολο των κυρίαρχων επιλογών του αστισμού την τελευταία διετία, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην υλοποίηση των προαποφασισμένων αντιλαϊκών μέτρων του Ιουλίου και θέτει, ευρύτερα, πολιτικά εμπόδια στην παραπέρα ανάπτυξη της καπιταλιστικής επίθεσης στον κόσμο της εργασίας. Στο δίλημμα κυβέρνηση-ακυβερνησία, ο λαός επέλεξε να μη  δώσει ψήφο για «σταθερή» κυβέρνηση, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι μια τέτοια «σταθερή» κυβέρνηση είναι που  φτωχοποίησε και εξαθλίωσε τον κόσμο της εργασίας.

Σε μια τέτοια ιστορική στιγμή, είναι ανάγκη να διαμορφωθεί ένα μεγάλο, μαχητικό, εργατικό, λαϊκό, ταξικό ρεύμα που θα προβάλλει στόχους και αιτήματα που θα απαντούν στην κρίση από τη σκοπιά των εργαζομένων και των συλλογικών τους συμφερόντων. Με βάση αυτές τις εξελίξεις αυτή τη στιγμή πρέπει να παρέμβει ο λαϊκός παράγοντας και να βάλει τη δική του σφραγίδα, για να καθορίσει τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις.

Σε αυτή την κατεύθυνση είναι αναγκαίο:

 Ο σύλλογος μας να ενισχύσει το συντονισμό του με όλους τους υπόλοιπους πρωτοβάθμιους συλλόγους στην εκπαίδευση στο νόμο των Κυκλάδων, σε άμεση σύνδεση με αντίστοιχες δράσεις που αναπτύσσονται πανελλαδικά, να αναβαθμίσει την παρουσία του στο Συντονιστικό Σωματείων και Εργαζομένων στις Κυκλάδες στην κατεύθυνση της ανάπτυξης του διακλαδικού μετώπου πάλης και αγώνα. Να αναπτύξει όλες εκείνες τις αναγκαίες δράσεις  που θα ματαιώσουν στην πράξη-το επόμενο διάσημα-  τις ενέργειες που προωθούν την αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων. Να συμβάλει στη συγκρότηση ενός αγωνιστικού – κοινωνικού μετώπου ρήξης   που θα ενώνει τον κόσμο της εργασίας με  ένα σύγχρονο πρόγραμμα εργατικής απάντησης για την ανατροπή της  καπιταλιστικής κοινωνικής βαρβαρότητας που θα πρέπει να περιλαμβάνει τα εξής :  

1. Ανατροπή του μνημονίου κυβέρνησης –κεφαλαίου –ΕΕ –ΔΝΤ και της νέας  απεχθούς Δανειακής σύμβασης. Ανατροπή του Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας για το Ευρώ - Να μην περάσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Σταθερότητας, να πάρουν πίσω όλα τα αντεργατικά μέτρα.

2. Παύση πληρωμών του  χρέους – μη αναγνώριση του χρέους, άρνηση – διαγραφή του χρέους, όχι στο μονόδρομο της Ε.Ε και της ΟΝΕ. 

3. Κρατικοποίηση των τραπεζών και δημόσιος έλεγχος σε όλες υπηρεσίες παροχής δημόσιων αγαθών (ρεύμα, νερό) Καμιά ιδιωτικοποίηση δημόσιου πλούτου . Εξασφάλιση των λαϊκών καταθέσεων και των αποθεματικών των ταμείων, κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων. 

4.Αναδιανομή εισοδήματος προς όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Όχι στην ελαστική εργασία και στην  άρση της μονιμότητας. Κάλυψη όλων των αναγκών, πραγματικών και λειτουργικών, με νέες οργανικές θέσεις και με μόνιμους μαζικούς διορισμούς. Κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, μαζικοί διορισμοί με βάση το χρόνο λήψης πτυχίου.  Μονιμοποίηση όλων όσων έχουν εργαστεί στην εκπαίδευση με οποιαδήποτε σχέση εργασίας. Κατάργηση του νέου  μισθολόγιου – βαθμολόγιου λαιμητόμο και στη σύνδεση μισθού παραγωγικότητας αξιολόγησης. Καμιά απόλυση εκπαιδευτικών και δημοσίων υπαλλήλων. 

5. Δημόσια μόνο, υψηλού επιπέδου, δωρεάν παιδεία με βάση τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών. Ενιαίο δημόσιο δωδεκάχρονο σχολείο της κριτικής συνειδητοποίησης, ένα σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών. Όχι στο «Νέο Σχολείο» της αγοράς. Κατάργηση  του νομικού πλαισίου για την αξιολόγηση (ν. 2986, καθηκοντολόγιο νέο βαθμολόγιο). Όχι στην αξιολόγηση - χειραγώγηση και την αυτοαξιολόγηση κατηγοριοποίηση σχολείων - μαθητών -εκπαιδευτικών. Κανένας συνάδελφος μέντορας – αξιολογητής. Δίχρονη δημόσια και δωρεάν υποχρεωτική προσχολική αγωγή για όλα τα νήπια και προνήπια (4-6 ετών). Όχι στην ιδιωτικοποίηση και την αποκέντρωση των νηπιαγωγείων. Κατοχύρωση του ωραρίου των νηπιαγωγών στα πλαίσια της Α/θμιας, με προοπτική την εξομοίωση με το ωράριο της Β/θμιας.

Β. Οικονομικά της ΔΟΕ 

H επίθεση στο εισόδημα, τα ασφαλιστικά- μορφωτικά - εργασιακά δικαιώματα και στο δημόσιο σχολείο που εξαπέλυσαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών υλοποιώντας τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΔΝΤ, αναδεικνύεται ως το κατεξοχήν ζήτημα της περιόδου για το εκπαιδευτικό κίνημα και τα σωματεία των εργαζόμενων. Σήμερα περισσότερο από ποτέ χρειαζόμαστε τα σωματεία. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό είναι τα σωματεία να στηρίζονται και να εκφράζουν τη θέληση των εργαζόμενων-μελών τους. Οι υλικοί όροι ύπαρξης των σωματείων (συνέδρια, ταξίδια συνδικαλιστών κλπ.) δεν μπορεί να είναι πολυτελέστεροι της καθημερινής ζωής των μελών τους. Όσο αυτό θα συμβαίνει τόσο πιο δύσκολα θα ταυτίζονται τα μέλη με το σωματείο, πράγμα που σημαίνει ότι το σωματείο θα αποδυναμώνεται και άρα  θα υπερασπίζεται λιγότερο αποτελεσματικά τα μέλη του. Γι’ αυτό πρέπει άμεσα:

1. να μειωθεί δραστικά η συνδικαλιστική συνδρομή προς τη ΔΟΕ (20 ευρώ ως ανώτατο όριο) από τη φετινή κιόλας συνδικαλιστική χρονιά και να αναπροσαρμοστούν τα οικονομικά της Ομοσπονδίας, περικόπτοντας κάθε περιττό έξοδο (δραστική περικοπή του επιμισθίου των μελών του δσ και των αιρετών του ΚΥΣΠΕ, διαφάνεια με έκδοση αποδείξεων για κάθε δαπάνη, μείωση των αποζημιώσεων των αντιπροσώπων στα συνδικαλιστικά συνέδρια, περικοπή των εξόδων αυτών των συνεδρίων).

2. η αποζημίωση του μέλους του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. για τις περιοδείες, τα ενοίκια, τα οδοιπορικά, να γίνεται με αποδείξεις και παραστατικά. Διαφάνεια στη διαχείριση των οικονομικών της ΔΟΕ.

3. να σταματήσουν οριστικά  τα  εκπαιδευτικά συνέδρια σε εξωτικές περιοχές και πολυτελή ξενοδοχεία, που έχουν ως αποτέλεσμα την πλήρη υποβάθμιση του παιδαγωγικού, ιδεολογικού τους περιεχομένου και τη μετατροπή των αντιπροσώπων των Συλλόγων σε «τουρίστες»

4.  να μειωθούν οι αποζημιώσεις των αντιπροσώπων στα συνδικαλιστικά συνέδρια και τα συνολικά έξοδα των συνεδρίων αυτών.

5.  Τα σωματεία πρέπει να είναι οικονομικά αυτοδύναμα. Να στηρίζονται αποκλειστικά στις συνδρομές των  μελών. Διαφορετικά γίνονται εύκολοι στόχοι για τους αντιπάλους τους. Η χρηματοδότηση τους από το κράτος ή από τα ευρωπαϊκά προγράμματα τα εκθέτει στην κοινή γνώμη. Καμιά απολύτως σχέση με κρατικές επιχορηγήσεις, κρατική χρηματοδότηση, προγράμματα ΕΣΠΑ, χορηγίες και οτιδήποτε δύναται να εμπλέξει το συνδικάτο με πολιτικά και οικονομικά σχέδια του κράτους ενάντια στους εργαζόμενους. Απαιτούμε να σταματήσει ΤΩΡΑ κάθε συμμετοχή του ΙΠΕΜ-ΔΟΕ σε προγράμματα ΕΣΠΑ. Πιο συγκεκριμένα, τα εκπαιδευτικά συνδικάτα δεν έχουν καμιά δουλειά να σχεδιάζουν και να εκπονούν προγράμματα επιμόρφωσης που θα προετοιμάζουν τη νέα γενιά στελεχών εκπαίδευσης πειθήνιων και υπάκουων στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές της αξιολόγησης, της κατηγοριοποίησης και της επιχειρηματικοποίησης του δημόσιου σχολείου.

6. Το σωματείο δεν πρέπει να δημιουργεί επαγγελματίες συνδικαλιστές. Όταν επιτρέπει την ύπαρξη επαγγελματιών συνδικαλιστών δημιουργεί καινούργια συμφέροντα που δεν συμπίπτουν με τα συμφέροντα των μελών του. Στη ΔΟΕ αλλά και σε όλες τις θέσεις για τις οποίες προβλέπεται απόσπαση των συνδικαλιστικών στελεχών ( ΑΔΕΔΥ, αιρετοί ΚΥΣΠΕ, ΙΠΕΜ) απαιτείται η θέσπιση ανώτατου χρονικού ορίου συνδικαλιστικής άδειας. Προτείνουμε ανώτατο όριο συνδικαλιστικής άδειας τα τέσσερα χρόνια. Έτσι θα σταματήσει το φαινόμενο να εκπροσωπούμαστε από ανθρώπους που έχουν ξεχάσει πως είναι η ζωή στο σχολείο

7. Εκφράζουμε την κάθετη αντίθεσή μας με την απόφαση του ΔΣ της ΔΟΕ να προχωρήσει, από τον ερχόμενο Ιούλιο, σε αυτόματη μηνιαία παρακράτηση του μέρους της συνδρομής που αφορά τη ΔΟΕ και δηλώνουμε ότι ο σύλλογός μας δεν αποδέχεται αυτή τη μέθοδο. Θα παρακρατεί τη συνδρομή όπως έκανε πάντα και θα αποδίδει στη ΔΟΕ το ποσό που οφείλει για να θεωρείται μέλος της. 

8. Το Δ.Σ. της ΔΟΕ  να ορίσει  ως ξεχωριστό θέμα της 81ής Γ.Σ. της ΔΟΕ  τα οικονομικά του συνδικάτου, το ύψος της συνδρομής, τον τρόπος υπολογισμού της αλλά και τον τρόπο επιμερισμού της ανάμεσα στη ΔΟΕ, την ΑΔΕΔΥ και τους τοπικούς Συλλόγους. 

Γ. Απόφαση για την αξιολόγηση 

Η προώθηση της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και της σχολικής μονάδας που προωθεί το Υπουργείο Παιδείας, για την επόμενη σχολική χρονιά, συνδέεται άμεσα με τη γενικότερη αξιολόγηση προσώπων και υπηρεσιών του δημοσίου με στόχο τόσο τον περιορισμό-διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών, όσο και τις απολύσεις προσωπικού, στην προοπτική της μείωσης της συνολικής απασχόλησης στο δημόσιο τομέα κατά 150.000 εργαζομένους μέχρι το 2015. Η σημερινή αναθέρμανση, επομένως, της συζήτησης για την αξιολόγηση στην εκπαίδευση, δεν περιορίζεται απλά στους εκπαιδευτικούς, αλλά είναι μέρος της προσπάθειας αντιδραστικής μεταρρύθμισης του κράτους συνολικά με σκοπό τη δημιουργία ενός δημόσιου τομέα που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, μάνατζερ και ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ένα δημόσιο στο οποίο θα κυριαρχούν οι ιδιώτες και οι ΜΚΟ.

Ήδη η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ με το ν.4024/2011 για το νέο μισθολόγιο - βαθμολόγιο επιβάλλει δραματικές αλλαγές στο σύνολο των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, προδιαγράφοντας τη νέα λογική της αξιολόγησης. Ο ν.4024 συρρικνώνει τους μισθούς, διευρύνει την απόκλιση των μισθών νέων – παλιών και επιδιώκει να οδηγήσει σε αντιπαλότητα και ανταγωνισμό τους εκπαιδευτικούς μεταξύ τους, να ενδιαφέρονται δηλαδή για την ατομική τους επιβίωση μέσα από το πλέγμα της αξιολόγησης (για την απόκτηση βαθμού και Μ.Κ.), καθώς μόνο ένα ποσοστό θα περνά το βαθμό σε κάθε βαθμολογική κλίμακα ενώ οι υπόλοιποι θα καθηλώνονται μισθολογικά και βαθμολογικά με το ερώτημα της απόλυσης.

Με το Π.Δ για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων που κατέθεσε ο Ρέππας τονίζεται με σαφήνεια ότι δεν αρκεί ο δημόσιος υπάλληλος να είναι καλός στην εκτέλεση των καθηκόντων του, αλλά και καλύτερος από τους συναδέλφους του, προσδιορίζοντας με αυτό τον τρόπο το νέο ανταγωνιστικό εργασιακό περιβάλλον που επιθυμούν να επιβάλλουν. Αντίστοιχα , οι προτάσεις Μπαμπινιώτη κινούνται στη λογική της ανασυγκρότησης του επιθεωρητικού ελέγχου στην εκπαίδευση και στη συμμόρφωση του εκπαιδευτικού και αναπόφευκτα συνδέονται με τις ρυθμίσεις του νέου μισθολογίου-βαθμολογίου και την προσπάθεια μείωσης των εκπαιδευτικών που εργάζονται στη δημόσια εκπαίδευση.

Ευρύτερα , η αξιολόγηση στην εκπαίδευση ως έννοια και πρακτική δεν είναι ούτε ουδέτερη, ούτε σχετίζεται με κάποια «αντικειμενική» εκτίμηση του καλού εκπαιδευτικού. Η αξιολόγηση πάντα προσδιορίζεται από συγκεκριμένους πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους που συνδέονται με ερωτήματα για το «τι», το «πώς», «από ποιους» και «γιατί» αξιολογείται. Στη σημερινή συγκυρία, η αξιολόγηση εξυπηρετεί το στόχο του κράτους να ελέγξει καλύτερα το αποτέλεσμα της εκπαίδευσης με βάση τις ανάγκες της αγοράς, να υποτάξει τον εκπαιδευτικό στις πολιτικές του επιλογές και να οδηγήσει εκατοντάδες συναδέλφους/ ισσες στη μισθολογική και επαγγελματική καθήλωση και τελικά στην ενδεχόμενη απόλυση.

Ήδη τα αξιολογικά κριτήρια που έχει παρουσιάσει το Υπουργείο για την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας αποδεικνύουν έμπρακτα, πώς πίσω από τη ρητορική της «συμμετοχικής αξιολόγησης» κρύβεται η λογική του σχολείου της αγοράς, όπου το κάθε σχολείο σαν επιχείρηση θα πρέπει να μεριμνά για την επιβίωσή του στο πεδίο του ανταγωνισμού με τα υπόλοιπα σχολεία. Αντίστοιχα ο ΟΟΣΑ προτείνει για την ελληνική εκπαίδευση εξετάσεις από το δημοτικό για την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών ανεξάρτητα από την κοινωνική, εθνική και γεωγραφική προέλευση των μαθητών. Συνεπώς η αξιολόγηση γίνεται μέσο για το μορφωτικό αποκλεισμό και την κατηγοριοποίηση των σχολείων με βάση την κοινωνική σύνθεση των μαθητών τους. Ήδη με εγκύκλιο που κοινοποιήθηκε στα σχολεία, τον Απρίλιο, αποφασίστηκε η διεξαγωγή «εξωτερικής αξιολόγησης» από την ανάδοχο εταιρεία INTRAWAY Μονοπρόσωπη ΕΠΕ στο πλαίσιο των πράξεων ΕΣΠΑ και αφορά τους εκπαιδευτικούς παράλληλης στήριξης, γεγονός που αποδεικνύει στην πράξη ποιες είναι οι πραγματικές στοχεύσεις και ποια επιχειρηματικά συμφέροντα κρύβονται πίσω από το στόχο της αξιολόγησης.

Η θέση της Γενικής Συνέλευσης του συλλόγου μας είναι ξεκάθαρη: Δεν έχουμε διαφωνίες που αφορούν τον τρόπο και τις τεχνικές εφαρμογής της αξιολόγησης. Λέμε συνολικά ένα ξεκάθαρο «όχι στην αξιολόγηση», δώσαμε εδώ και χρόνια και δίνουμε και τώρα τη μάχη για να μην περάσει, να τη μπλοκάρουμε στην πράξη, γιατί αποτελεί κρίσιμο εργαλείο για την επιβολή της άθλιας αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, τη χειραγώγηση του μάχιμου εκπαιδευτικού, τη διάλυση του δημόσιου σχολείου και την υπονόμευση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών. Δεν είναι στενά ζήτημα του κλάδου, αφορά όλο τον κόσμο της εργασίας, αλλά και τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς. Ο σύλλογος μας σε αυτή την κατεύθυνση θα εργαστεί με κάθε πρωτοβάθμια σύλλογο στην εκπαίδευση για την ανάπτυξη κοινών αγωνιστικών δράσεων ενάντια στην αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολείων.


Σε αυτή την κατεύθυνση, διεκδικούμε :


1. Η ΔΟΕ να πάρει αντίστοιχη θέση ξεκάθαρης άρνησης στο ζήτημα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων, καμιά συμμετοχή της ΔΟΕ στο προσχηματικό διάλογο για την αξιολόγηση

2. Καμιά «αξιολόγηση»-κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών. Καμιά απόλυση. Όχι στην αυτοαξιολόγηση - προπομπό της αξιολόγησης. Κανένας συνάδελφος «μέντορας»-αξιολογητής». Να καταργηθεί ο αντιεκπαιδευτικός νόμος 3848/2010 (νόμος Διαμαντοπούλου). Κατάργηση του νομικού πλαισίου για την αξιολόγηση (ν. 2986 και καθηκοντολόγιο).

3. Οι συνάδελφοι διευθυντές και σχολικοί σύμβουλοι να μη γίνουν όργανα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής του Υπουργείου. Διαγραφή από τους συλλόγους όσων μετέχουν ως αξιολογητές σε οποιαδήποτε διαδικασία αξιολόγησης. Να ακυρωθούν στην πράξη τα εκπαιδευτικά σεμινάρια επιμόρφωσης στο σύγχρονο επιθεωρητισμό. Όχι στο διευθυντή manager-αξιολογητή και στο Σχολικό Σύμβούλο Καθοδηγητή –Επιθεωρητή.

4. Κατάργηση-ανατροπή του 4024/11 για το νέο μισθολόγιο- βαθμολόγιο. Ακώλυτη βαθμολογική και μισθολογική προαγωγή. Όχι στη σύνδεση μισθού αποδοτικότητας.

5. Όχι στο «Νέο Σχολείο» της αγοράς. Δημόσια δωρεάν παιδεία με βάση τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών. Δημοκρατία –παιδαγωγική ελευθερία στα σχολεία.