Τον
Μάρτιο του 2011, ο τότε πρωθυπουργός
Γεώργιος Α. Παπανδρέου πραγματοποιεί
επίσκεψη στη Σύρο, προκειμένου να
συναντήσει τις τοπικές αρχές. Η κίνηση
έχει επικοινωνιακό χαρακτήρα. Οι
αντιδράσεις των πολιτών στη μνημονιακή
πολιτική είναι έντονες και συνεχείς,
τα στελέχη της κυβέρνησης και του
κόμματος συναντούν την κοινωνική
κατακραυγή, όποτε επιχειρούν να έρθουν
σε επαφή με τον κόσμο.
Ο τότε πρωθυπουργός
επιχειρεί μια επικοινωνιακή ανατροπή
του κλίματος πραγματοποιώντας μια
επίσκεψη, η οποία θα μπορούσε να “γράψει
ωραία” στις κάμερες, κατά τη διάρκεια
της οποίας ίσως θα περίμενε τους ιθαγενείς
να τον υποδέχονται ως ημίθεο, καθώς
αυτός θα τους έταζε καθρεφτάκια και
χάντρες. Καλού-κακού, η επίσκεψη δεν
δημοσιοποιείται ιδιαίτερα, μην τυχόν
και ενημερωθεί ο κόσμος.
Οι
φοιτητές του Πανεπιστημίου Αιγαίου,
τιμώντας την παράδοση που θέλει την
φοιτητική κοινότητα πρωτοπόρα σε
πολιτική δράση, συγκεντρώθηκαν
διαμαρτυρόμενοι έξω από τον τόπο
συνάντησης του ΓΑΠ με τις τοπικές αρχές,
ζητώντας κάτι απλό και προφανώς αποδεκτό
σε μια δημοκρατική πολιτεία: Ζήτησαν
να επιδώσουν δι' αντιπροσώπων τους ένα
ψήφισμα διαμαρτυρίας στον πρωθυπουργό.
Το αίτημα τους δεν έγινε δεκτό και
απέναντί τους παρατάχτηκαν τα ΜΑΤ.
Αρκετοί Συριανοί εργαζόμενοι και
συνταξιούχοι, μαθητές και περαστικοί,
αντιλαμβανόμενοι τι συμβαίνει συντάχτηκαν
με τους φοιτητές και τελικά μια σημαντική
μάζα πολιτών έμεινε εκεί διαμαρτυρόμενη
ειρηνικά.
Η
κατάσταση δεν μπορούσε πια να αξιοποιηθεί
επικοινωνιακά, οπότε η διαχείρισή της
από την μεριά όσων στέκονταν απέναντι
στους φοιτητές, τους μαθητές και τους
πολίτες πέρασε στην τακτική της πρόκλησης.
Τα ΜΑΤ ξεκίνησαν τη ρίψη κροτίδων και
δακρυγόνων σε κάθε κατεύθυνση αδιακρίτως
ακόμα και πάνω σε πολίτες, καφετέριες,
καταστήματα τροφίμων κ.α.. Αρκετοί από
τους συγκεντρωμένους κατέληξαν στο
νοσοκομείο με εγκαύματα ή/και αναπνευστικά
προβλήματα. Η πυκνότητα των χημικών
ήταν πρωτόγνωρη, μετατρέποντας την
κεντρική πλατεία σε θάλαμο αερίων. Ο
κόσμος ήταν όμως αποφασισμένος να
διαμαρτυρηθεί και επανερχόταν ειρηνικά
εκεί που τα ΜΑΤ θα ξαναέριχναν τα
δηλητήριά τους μέχρι το απόγευμα.
Τώρα,
ενάμιση χρόνο μετά, η δικαιοσύνη ανοίγει
το θέμα, καλώντας 13 συμπολίτες μας μεταξύ
των οποίων και ένας τότε φοιτητής, νυν
υποψήφιος διδάκτορας του Τμήματος, να
“συζητήσουν” στο χώρο της αστυνομίας
τα περιστατικά.
Θεωρούμε:
- την εξέλιξη ως εκφοβιστική παρενόχληση των πολιτών,
- ότι το πραγματικό αδίκημα εκείνης της ημέρας ήταν η αδικαιολόγητη χρήση βίας και χημικών από τις δυνάμεις των ΜΑΤ,
- δημοκρατική ανεπάρκεια το γεγονός ένας ηγέτης να αρνείται να συναντήσει τους πολίτες από τους οποίους πηγάζει η εξουσία του,
- αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα των πολιτών να διαμαρτύρονται ενάντια σε μια πολιτική, την οποία θεωρούν λανθασμένη.
Θα
συμπαρασταθούμε με κάθε θεμιτό τρόπο
σε οποιοδήποτε μέλος της πανεπιστημιακής
κοινότητας που παρενοχληθεί κατά τη
διάρκεια της διαδικασίας. Θα συμπαρασταθούμε
στους πολίτες και τους μαθητές της Σύρου
που εκείνη την μέρα διαδήλωσαν την
αντίθεσή τους στην πολιτική των δανειστών.
Δεν τρομοκρατούμαστε και δεν πρόκειται
να απεμπολήσουμε το δικαίωμά μας στη
διαμαρτυρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου