Στατιστικολόγοι και ταχυδακτυλουργοί

του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου  

( αναδημοσίευση από rednotebook.gr )

Ένας στους πέντε. Τόσοι είναι οι “λαθραίοι” που ανακάλυψαν οι αστυνομικοί στις δώδεκα μέρες που διαρκεί ο “Ξένιος Ζευς”.

Τι μας λέει η αναλογία αυτή;

Κατ΄ αρχάς το προφανές: ότι 6.344 άνθρωποι πιάστηκαν αυθαίρετα, μολονότι ζουν νόμιμα στην Ελλάδα, και μολονότι δεν είχαν κάνει οτιδήποτε παράνομο. Πιάστηκαν, δηλαδή, με μόνο κριτήριο το χρώμα του δέρματός τους – και ενδεχομένως με την πεποίθηση ότι η εγκληματικότητα μπορεί να μην αφορά αποκλειστικά τους “λαθραίους”. Στο κάτω κάτω, και οι νόμιμοι ξένοι είναι.

Το δεύτερο είναι ότι, για να έχουν προσαχθεί τόσες χιλιάδες μετανάστες με νομιμοποιητικά έγγραφα, τρία πράγματα μπορεί να συμβαίνουν, ενίοτε την ίδια στιγμή: είτε οι αστυνομικοί που τους προσήγαγαν να μην ξέρουν ποια χαρτιά αποδεικνύουν τη νόμιμη παραμονή ενός ανθρώπου στη χώρα και ποια όχι (ωστόσο αυτοί οι άνθρωποι έχουν αναλάβει εξ ολοκλήρου τη μεταναστευτική πολιτική της χώρας)· είτε από υπερβάλλοντα ζήλο οι ίδιοι να καθυστερούν επί της ουσίας την επιχείρηση, προσάγοντας άσχετους· είτε, τέλος, οι προσαγωγές στο σωρό να έχουν ως στόχο, όχι τους “λαθρομετανάστες-όργανα συμμοριών”, αλλά τον εκφοβισμό των επίδοξων εγκληματιών -“νόμιμων και παράνομων”- και τη διαβεβαίωση της “κοινής γνώμης” ότι η Αστυνομία παράγει έργο. Η ασφάλεια-θέαμα, όμως, κρατάει μόνο μέχρι το επόμενο χαράτσι της  ΔΕΗ.

Το τρίτο που μας δείχνει η αναλογία “παράνομων/νόμιμων” είναι η γελοιοποίηση των κατ΄ επάγγελμα ξενόφοβων, που νυχθημερόν μας μετράνε αυθαίρετα άλλοτε ένα, άλλοτε δύο και άλλοτε τρία εκατομμύρια “λαθρομετανάστες”, ανάλογα με την εφημερίδα και την εκπομπή - με την ίδια πάντως βεβαιότητα που έδειχναν και για το ένα εκατομμύριο των δημοσίων υπαλλήλων, πριν η απογραφή τους διαψεύσει και πάλι. Όπως και τότε λοιπόν, έτσι και σήμερα, ο θησαυρός των “λαθραίων” αποδείχτηκε άνθρακας. Η πραγματικότητα, ωστόσο, ουδέποτε πτόησε τους προπαγανδιστές.

Δεδομένου ότι η επιμονή στον ανορθολογισμό θα είναι βασικό μοτίβο στο δημόσιο διάλογο για το επόμενο διάστημα, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αν στην Ελλάδα είχαμε ένα εκατομμύριο “λαθραίους”, όπως ισχυρίζονται στη μετριοπαθή εκδοχή τους οι λαθρολόγοι, με βάση την αναλογία 1 προς 5 που προκύπτει από τον “Ξένιο Δία”, οι νόμιμα διαμένοντες στην Ελλάδα θα ήταν περίπου ...τέσσερα εκατομμύρια. Αυτό, όμως, θα το είχαμε δει στην απογραφή του 2011. Αν κάτι μας έδειξε αντίθετα αυτή η τελευταία, ήταν μια απόκλιση 540.000 ανθρώπων σε σχέση με την εκτίμηση της Eurostat. Ενώ δηλαδή η Ελληνική Στατιστική Αρχή έκανε λόγο για 10.787.690 καταγεγραμμένους πολίτες, έλληνες και μετανάστες, η εκτίμηση της Στατιστικής Υπηρεσίας της ΕΕ για το 2011 τους έβρισκε 11.329.600.

Η υπόθεση που προκύπτει από τη σύγκριση των δύο αριθμών είναι ότι στην Ελλάδα βρίσκονται περίπου μισό εκατομμύριο μετανάστες χωρίς χαρτιά [1], αριθμός κοντινός στους 400.000 που εκτιμά η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη [2]. Δεν προκύπτει από πουθενά βέβαια, πλην υποθέσεων, ότι οι 540.000 που υπολείπονται από τη μέτρηση της ΕΛΣΤΑΤ είναι όλοι μετανάστες, και μάλιστα χωρίς χαρτιά – και, σε κάθε περίπτωση, δεν προκύπτει από πουθενά (από καμία επίσημη στατιστική και κανέναν “Ξένιο Δία”) ότι οι τερατολογίες των λαθροκυνηγών για τα “εκατομμύρια λαθρομεταναστών εισβολέων” έχουν την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα.

Τα ασύστατα μαθηματικά του καθημερινού ρατσισμού, όμως, από κοινού με την ενοχοποίηση συλλήβδην των μεταναστών για τα εγκλήματα με δράστες αλλοδαπούς, είναι η βάση για μια επικίνδυνη ταχυδακτυλουργία, που πλέον κοστίζει ζωές. Η ταχυδακτυλουργία αυτή είναι η πολιτικοποίηση της εγκληματικότητας των αλλοδαπών και, ταυτόχρονα, η αποπολιτικοποίηση της ρατσιστικής βίας· σ΄ αυτήν συνοψίζεται το μοντέλο αστυνόμευσης της κρίσης, όσο μάλιστα η αποτυχία της διαχείρισής της γίνεται πιο φανερή. Στην πρώτη περίπτωση, λοιπόν, οι ταχυδακτυλουργοί μεταφράζουν ληστείες, φόνους και βιασμούς σε “εγκλήματα εναντίον Ελλήνων”· στη δεύτερη,  μια βία προσχεδιασμένη και με στρατηγική πρόθεση (“εναντίον των εχθρών των Ελλήνων”) βαφτίζεται “κοινωνικό φαινόμενο”, και στο δημόσιο λόγο συμψηφίζεται με την παραβατικότητα της φτώχειας, την έμφυλη βία ή φαινόμενα κοινωνικής αποσύνθεσης και απαξίωσης της ζωής, που πολλαπλασιάζει η απαξίωση της εργασίας και που πληθαίνουν σε συνθήκες κρίσης – αφορούν δε έλληνες και μετανάστες [3].

Αυτή την ταχυδακτυλουργία θα πρέπει να την προσέξουν όσοι, υπό το βάρος των γεγονότων, μιλούν για άνοδο γενικά της εγκληματικότητας και καταδικάζουν ακόμα πιο γενικόλογα το έγκλημα “απ΄ όπου κι αν προέρχεται”. Κι αυτό, όχι φυσικά γιατί το ένα έγκλημα είναι καλύτερο από το άλλο, αλλά για δύο λόγους:

Πρώτον, διότι μέχρι σήμερα κάποια εγκλήματα διώκονται (και σωστά), και κάποια άλλα, παρά τις επίσημες καταγραφές μεταναστευτικών κοινοτήτων και τις καταγγελίες διεθνών οργανισμών, αντιμετωπίζονται ως ανύπαρκτα· στο βαθμό που δεν διώκονται, λοιπόν, ουσιαστικά δεν υπάρχουν. Δεύτερον, διότι ένας γενικός “αντιεγκληματικός” λόγος, ένας λόγος δηλαδή που αποπολιτικοποιεί το ρατσιστικό έγκλημα, βοηθά ακούσια στον συμψηφισμό (αντι)κοινωνικού και πολιτικού εγκλήματος· και το κυριότερο, παραιτείται από την ευθύνη της πολιτικής αντιμετώπισης του εγκληματικού ρατσισμού - στο σχολείο, στα ΜΜΕ, στους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Σε αντίθεση όμως με τους προπαγανδιστές αυτού του τελευταίου, δεν μπορούμε να πιστεύουμε ότι η ρατσιστική βία είναι γενικώς “κοινωνικό” ή αυθόρμητο φαινόμενο, όπως ας πούμε η ενδοσχολική βία. Και δεν μπορούμε να το πιστεύουμε, γιατί ακριβώς αυτό επιδιώκουν να πιστέψουμε αυτοί που στοχοποιούν την εθνική προέλευση της εγκληματικότητας περισσότερο από την ίδια.


[1] Μανόλης Δρεττάκης, “Πόσος είναι ο πληθυσμός της χώρας το 2011;”, Ελευθεροτυπία 6.8.2011 [http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=299648]
[2] Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη, “Μια (άλλη) στρατηγική για το μεταναστευτικό”, Απρίλιος 2012 [http://www.hlhr.gr/details.php?id=660]
[3] Βασίλης Λαμπρόπουλος, “Οι έλληνες κακοποιοί παίρνουν τα «πρωτεία» στο έγκλημα”, Βήμα 14.3.2012 [http://www.tovima.gr/society/article/?aid=448460]

ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ: Παραθέτουμε στη συνέχεια και, σχετικό με το παραπάνω θέμα, δημοσίευμα του  left.gr με ένα ενδιαφέροντα πίνακα:

Εγκληματικότητα ελληνικής υπηκοότητας...   

Ημερομηνία: 10/08/2012
Συγγραφέας: left.gr

Υποστηρίζεται με ευκολία και χωρίς στοιχεία ότι το 70% της εγκληματικότητας οφείλεται σε αλλοδαπούς...

Και όμως... Ο πίνακας που παραθέτουμε δείχνει ότι με βάση τα στοιχεία αυτό το συμπέρασμα είναι απολύτως αυθαίρετο. Για όσους αμφιβάλλουν για την εγκυρότητα του πίνακα, πληροφορούμε ότι προέρχεται από το site της Ελληνικής Αστυνομίας και το link για να το διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι είναι αυτό:
http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=6419&Itemid=52&lang